تو را فـاطمه می خوانم؛ ای بریده ازتمام بدی ها ؛ وجودت آئینه ایست پاک شده از زنگارهای غبار
ای تصـویـر روشنـائـی هـا ........ ای پاکــ تـرین آبـــ ها ، بـی ذره ای گـرد و کــدورت
و ای زلالــی مـحــض و شفــافیت مطلق
تــو را زهــــرا مـــی گویـم ؛ که خورشـید وار بر وسیــع ترین افـق آسمـان می درخشـی بی آنـکه غـروبی بـرای تـو باشد
تو را مبارکـــه می سرایم ؛ که آوازه ی برکـت و کرامــتت مــوج وار اقیانــوس هــفت آسـمــان را بـه تـلاطم مـی آورد
مرضیــه می گویـمـت بانو ؛ که زیسـتن تـو ، سکوت و سخـن تـو ، ایستادن و نشستن تـو هـمه ، همان بود که خدایت خواسته بود
تــو را طـاهـــره مـی نامم ؛ که نـاب تـر از شبنــم هـای صبـحگاهی بـر گلبـرگ تاریـخ نشستـه ای و پاک تـر از همـه بوستـان های بهشـت و زلال تـر از کوثـری
. . . . .تو را مبارکـــه می سرایم ؛ که آوازه ی برکـت و کرامــتت مــوج وار اقیانــوس هــفت آسـمــان را بـه تـلاطم مـی آورد
مرضیــه می گویـمـت بانو ؛ که زیسـتن تـو ، سکوت و سخـن تـو ، ایستادن و نشستن تـو هـمه ، همان بود که خدایت خواسته بود
تــو را طـاهـــره مـی نامم ؛ که نـاب تـر از شبنــم هـای صبـحگاهی بـر گلبـرگ تاریـخ نشستـه ای و پاک تـر از همـه بوستـان های بهشـت و زلال تـر از کوثـری
میـلاد پرنــور ام الائــمه حضـرت صدیقـه کبری ، فاطمه زهرا(س)
روز مــــادر و روز زن بـــر هـمـگــــــان مبـارکـــــبـاد
]]>
